Ortodont, nakon što je obavio dijagnostičke preglede i napravio plan ortodontske terapije, pacijentu preporučuje odgovarajući tip aparata i plan terapije.

Terapijske mogućnosti kod dece u pubertetskom razvoju veće su nego kod pacijenata koji su završili s rastom. Kod odraslih pacijenata moguće je ortodontski ispravljati zube, ali ne i okolne strukture, osim hirurškim zahvatima. Ortodontski pregledi moraju se obavljati periodično zbog rasta i razvoja deteta, kao i zbog stalnih promena koje se odvijaju u toj dobi, posebno ako dete nosi ortodontski aparat.

Deca bi trebala doći na pregled kod ortodonta oko šeste godine, nakon izbijanja prvih stalnih zuba, a naročito kod nekih od sledećih slučajeva: nagnuti zubi, prerani gubitak mlečnih zuba, zbijenost zuba, dugotrajno sisanje prsta ili neka druga loša navika, kod teškoća u govoru, problema kod žvakanja ili zatvaranja usta.

U ortodonciji se koriste fiksni aparati koji su pričvršćeni na zube (pacijent ih ne može sam skinuti) i mobilni aparati (koje može stavljati i skidati prema uputstvima ortodonta), kao i sve popularnije folije za ispravljanje zuba.

Dužina terapije zavisi od raznih faktora i traje u većini slučajeva oko dve godine.

Kontrole su svaka dva do tri meseca, a nakon završene terapije nose se tzv. retencioni aparati.